Galerij 3
Uit 'Sporen van Kunst' - Art in Belgium - December 2004
In de jaren negentig neemt de symbolische dimensie voorgoed de bovenhand op de restanten van een realiteit die niet langer als achtergrond van het werkelijke onderwerp fungeert. Van de werkelijke wereld, stapt men met overtuiging in het dromerige universum van Anne Bonné, een universum bevolkt met bijna immateriële figuren die hun aanwezigheid lijken te rechtvaardigen met gedachten in plaats van daden.
Nadat ze enige tijd geëxperimenteerd had met een sobere en directe stijl, evolueert de schilderes naar wat men ‘persoonlijk pointillisme’ zou kunnen noemen. Parallel daarmee wordt het motief van de cirkel (of schijf of het ei) een onvermijdelijk onderdeel van haar formele taal. De kunstenares gebruikt deze motieven als ontwerpkaders in het midden van een achtergrond die veel weg heeft van een tactische draaikolk die het oog naar het absolute middelpunt van het doek leidt, naar het punt waar er zich iets afspeelt in een wereld bevrijd van alle aanknopingspunten, als een schitterende en fantasierijke visie die verschenen is in een betovering.
